سلامتی

خدمات پزشکی - دندانپزشکی- سالمندان

علت بی حالی و سستی پاها چیست؟

بی حسی دست و پا یکی از شایع ترین مشکلاتی است که افراد در طول زندگی خود با آن مواجه می شوند. این مشکل می تواند دلایل مختلفی داشته باشد، از جمله کمبود ویتامین. ویتامین ها مواد مغذی ضروری هستند که بدن برای عملکرد صحیح به آنها نیاز دارد. کمبود ویتامین های ضروری می تواند منجر به طیف وسیعی از مشکلات سلامتی شود، از جمله بی حسی دست و پا.

علت بی حالی و سستی پاها چیست؟

  • کمبود خواب: خواب ناکافی می‌تواند منجر به خستگی و ضعف در کل بدن، از جمله پاها شود.
  • آپنه خواب: آپنه خواب یکی از اختلالات خواب است که در آن تنفس به طور مکرر در طول خواب قطع می‌شود. آپنه خواب منجر به خستگی، بی حالی و سستی در طول روز می‌شود.
  • کم خونی: بیماری کم خونی به زمانی گفته می‌شود که تعداد گلبول های قرمز خون کافی نیست. گلبول‌های قرمز خون اکسیژن را به قسمت‌های مختلف بدن می‌رسانند. ابتلا به کم خونی منجر به خستگی، بی حالی و سستی در پاها خواهد شد و در زنان نسبت به مردان شایع تر است.
  • واریس پا: بیماری واریس پاها نوعی اختلال عروقی است که در آن رگ های پاها متورم و بزرگ می شوند. این رگ‌های واریسی به اعصاب پا فشار وارد کنند و باعث بی حسی، سوزن سوزن شدن و ضعف شوند.
  • اختلالات تیروئید: اختلالات تیروئید متابولیسم بدن را دچار اختلال می‌کند. متابولیسم مسئول سوخت و ساز مواد غذایی و تولید انرژی در بدن است. اختلالات تیروئید منجر به خستگی، بی حالی و سستی در پاها خواهد شد.
  • مشکلات قلبی: مشکلات قلبی باعث کاهش جریان خون به پاها می‌شود و خونرسانی به اندام پایینی بدن و پاها به خوبی انجام نمی‌شود. کاهش جریان خون و اختلال در خونرسانی به دلیل بیماری قلبی باعث بی حالی و سستی در پاها می‌شود.
  • مشکلات کلیوی: بیماریهای کلیوی منجر به تجمع سموم در بدن می‌شود. خارج نشدن سموم از بدن به دلیل نقض عملکرد کلیه‌ها باعث خستگی، بی حالی و سستی در پاها می‌شود.
  • مشکلات کبدی: مشکلات کبدی باعث کاهش تولید پروتئین در بدن می‌شود. پروتئین‌ها برای عملکرد صحیح اعصاب ضروری هستند. کاهش پروتئین منجر به نوروپاتی محیطی شده و عوارضی همچون بی حسی، سوزن سوزن شدن و ضعف در پاها خواهد شد.
  • بیماری های خود ایمنی: بیماری‌های خود ایمنی مانند آرتریت روماتوئید، ام اس و لوپوس به اعصاب آسیب می‌رسانند. این آسیب می‌تواند منجر به بی حسی، سوزن سوزن شدن و ضعف در پاها شود.
  • سرطان: ابتلا به سرطان باعث آسیب به اعصاب می‌شود. این آسیب منجر به بی حسی، سوزن سوزن شدن و ضعف در پاها خواهد شد.
  • عوارض جانبی داروها: مصرف برخی از داروها باعث خستگی، بی حالی و سستی در پاها می‌شوند.
  • کمبود ویتامین: کمبود ویتامین B1، کمبود ویتامین B12 و کمبود ویتامین D می‌تواند باعث بی حالی، سستی و ضعف در پاها شود.
علت بی حس شدن پاها از زانو به پایین

روش‌های درمان و بهبودی علائم بی حسی دست و پا

اگر فکر می کنید که واریس پا باعث بی حسی پاهای شما شده است، بهتر است با بهترین پزشک متخصص واریس مشورت کنید. پزشکان متخصص می‌تواند واریس پا را تشخیص دهد و درمان مناسب را برای شما تجویز کند.

درمان‌های واریس پا شامل موارد زیر است

  • پوشیدن جوراب‌های واریس
  • بالا بردن پاها در زمان استراحت
  • استفاده از داروهای بدون نسخه
  • لیزر واریس پا
  • اسکلروتراپی
  • جراحی

درمان واریس پا به شدت بیماری بستگی دارد. در بیشتر موارد، درمان های غیرجراحی می توانند به بهبود علائم کمک کنند.

ویتامین هایی که کمبود آنها می‌تواند باعث بی حسی دست و پا شود

  • ویتامین B12: این ویتامین برای عملکرد صحیح اعصاب ضروری است. کمبود ویتامین B12 منجر به نوروپاتی محیطی شده که باعث بی حسی، سوزن سوزن شدن و ضعف در دست ها و پاها می‌شود.
  • ویتامین D: این ویتامین برای جذب کلسیم و فسفر ضروری است. کمبود ویتامین D منجر به مشکلاتی در سلامت استخوان ها و مفاصل می‌شود، از جمله کمر درد، درد مفاصل و بی حسی دست و پا.
  • ویتامین B6: این ویتامین برای تولید گلبول‌های قرمز خون و عملکرد صحیح اعصاب ضروری است. کمبود ویتامین B6 منجر به نوروپاتی محیطی می‌شود.
  • ویتامین B9 (فولات): این ویتامین برای تولید سلول‌های جدید و سالم ضروری است. کمبود فولات منجر به کم خونی مگالوبلاستیک شده که می تواند باعث بی حسی دست و پا شود.





از کجا بفهمیم که سالمند دچار آلزایمر و زوال عقل شده؟

تشخیص آلزایمر و زوال عقل در سالمندان می‌تواند دشوار باشد، زیرا علائم آلزایمر در سالمندان می‌تواند با سایر مشکلات سلامتی سالمندان، مانند افسردگی، سکته مغزی، یا عفونت‌های مغزی، اشتباه گرفته شود.

علائم رایج نشان‌دهنده ابتلای سالمند به آلزایمر یا زوال عقل

  • اختلال در حافظه کوتاه‌مدت: سالمند ممکن است در به یاد آوردن اتفاقات اخیر، مانند نام افراد، مکان‌ها، یا رویدادهای روزمره، مشکل داشته باشد.
  • مشکل در یادگیری چیزهای جدید: سالمند ممکن است در یادگیری مهارت‌های جدید، مانند یادگیری استفاده از یک دستگاه الکترونیکی جدید، مشکل داشته باشد.
  • مشکل در تفکر منطقی: سالمند ممکن است در حل مشکلات ساده، مانند حساب کردن صورت حساب، مشکل داشته باشد.
  • مشکل در زبان: سالمند ممکن است در صحبت کردن، نوشتن، یا درک زبان مشکل داشته باشد.
  • مشکل در جهت‌یابی: سالمند ممکن است در پیدا کردن راه خود در مکان‌های آشنا، مانند خانه یا محل کار، مشکل داشته باشد.
  • مشکل در تصمیم‌گیری: سالمند ممکن است در تصمیم‌گیری‌های روزمره، مانند خرید مواد غذایی یا لباس، مشکل داشته باشد.
  • تغییرات خلقی و رفتاری: سالمند ممکن است دچار نوسانات خلقی، مانند افسردگی، اضطراب، یا پرخاشگری، شود.

اگر متوجه هر یک از این علائم الزایمر در افراد مسن خود شدید، بهتر است برای تشخیص و درمان به پزشک مراجعه کنید. پزشک می‌تواند با انجام آزمایش‌های مختلف، مانند آزمایش‌های ذهنی و عصبی، تشخیص دهد که آیا سالمند دچار آلزایمر یا زوال عقل شده است یا خیر.

درباره سندرم غروب آفتاب در سالمندان آلزایمری بیشتر بدانید!

راه‌های تشخیص زودهنگام آلزایمر و زوال عقل در سالمندان

تشخیص و درمان زودهنگام آلزایمر و زوال عقل می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی سالمند و خانواده او کمک کند.

  • با سالمند خود ارتباط داشته باشید: به طور مرتب با سالمند خود صحبت کنید و از او بپرسید که آیا در انجام کارهای روزمره خود مشکلی دارد یا خیر.
  • به رفتار سالمند خود توجه کنید: اگر متوجه تغییراتی در رفتار سالمند خود، مانند نوسانات خلقی، رفتارهای تکراری، یا گم‌شدن، شدید، این علائم می‌تواند نشان‌دهنده ابتلای سالمند به آلزایمر یا زوال عقل باشد.
  • سالمند خود را به طور منظم به پزشک ببرید: پزشک می‌تواند با انجام آزمایش‌های مختلف، سلامت جسمی و ذهنی سالمند شما را بررسی کند.

اضطراب در سالمند مبتلا به آلزایمر را چطور کنترل کنیم؟

اضطراب یکی از شایع‌ترین علائم رفتاری در سالمندان مبتلا به آلزایمر است. این علائم می‌تواند به شکل‌های مختلفی، مانند بی‌قراری، عصبی بودن، نگرانی، یا پرخاشگری، بروز کند. اضطراب می‌تواند بر کیفیت زندگی سالمند و خانواده او تأثیر منفی بگذارد.

برای کنترل اضطراب در سالمند مبتلا به آلزایمر، اقدامات زیر را انجام دهید:

  • یک محیط آرام و منظم ایجاد کنید: یک محیط آرام و منظم می‌تواند به کاهش اضطراب سالمند کمک کند. از شلوغی و سر و صدا در محیط اطراف سالمند خودداری کنید. همچنین، سعی کنید روال روزانه سالمند را به شکل ثابت نگه دارید.
  • به نیازهای سالمند خود توجه کنید: اضطراب ممکن است ناشی از نیازهای برآورده نشده سالمند باشد. به نیازهای جسمی و روحی سالمند خود توجه کنید. مطمئن شوید که سالمند به اندازه کافی غذا، آب، و خواب دارد. همچنین، به او فرصت دهید تا با دوستان و خانواده خود ارتباط داشته باشد.
  • از تکنیک‌های آرامش‌بخش استفاده کنید: تکنیک‌های آرامش‌بخش، مانند تنفس عمیق، مدیتیشن، یا گوش دادن به موسیقی، می‌تواند به کاهش اضطراب سالمند کمک کند.
  • از داروهای تجویزی استفاده کنید: در برخی موارد، پزشک ممکن است داروهای تجویزی برای کنترل اضطراب سالمند تجویز کند.
  • از صحبت کردن در مورد موضوعات ناراحت‌کننده یا نگران‌کننده با سالمند خودداری کنید.
  • از دستور دادن و انتقاد کردن از سالمند خودداری کنید.
  • در صورت بروز علائم اضطراب در سالمند، سعی کنید او را آرام کنید.
  • اگر اضطراب سالمند شدید است، با پزشک خود مشورت کنید.

با کمک و حمایت شما، سالمند مبتلا به آلزایمر می‌تواند با اضطراب خود کنار بیاید و کیفیت زندگی خود را بهبود بخشد. مراقبت و نگهداری از سالمندان مبتلا به آلزایمر به شیوه درست می‌تواند در ادامه زندگی آنها بسیار تاثیر گذار باشد. توصیه می‌شود برای بالا بردن کیفیت زندگی و فراهم کردن محیطی امن برای سالمند از خدمات خانه سالمندان کمک بگیرید.

مرکز سالمندان پارسایان بهترین شرایط مراقبت و نگهداری را برای سالمندان عزیز مبتلا به آلزایمر را فراهم کرده است.

 
 
 

آیا درد دندان بعد از روکش طبیعی است؟

روکش های دندانی به طور کلی یک درمان ایمن و موثر و پر کاربرد در دندانپزشکی برای حفظ دندان طبیعی بیمار هستند، با این حال مانند هر روش درمان دیگری، ممکن است مشکلات و عوارض خاصی پس از این روکش کردن دندان ایجاد شود. این مشکلات می تواند شامل: درد دندان، حساسیت دندان، تحریک لثه، ناهماهنگی بایت و در موارد نادر واکنش های آلرژیک به مواد مورد استفاده در روکش دندان باشد.

درد دندان بعد از روکش

درد دندان بعد از روکش طبیعی است. در واقع، حدود 60 درصد از افرادی که روکش دندان می کنند، درد خفیف تا متوسطی را تجربه می کنند. این درد معمولاً طی چند روز تا چند هفته برطرف می شود. در ادامه علت درد دندان روکش شده را بررسی خواهیم کرد.

درد دندان بعد از روکش چه دلیلی دارد؟

  • التهاب دندان: در طول فرآیند روکش گذاری، دندان تراش داده می شود و در نتیجه عصب دندان تحریک می شود. این تحریک می تواند باعث التهاب دندان و درد شود. این درد معمولاً خفیف است و طی چند روز یا چند هفته بهبود می یابد.
  • ناهماهنگی بایت: اگر روکش دندان به درستی نصب نشود، می تواند باعث ناهماهنگی بایت شود. این ناهماهنگی می تواند باعث درد در دندان های مجاور، سردرد، و مشکلات جویدن شود. اگر درد دندان بعد از روکش شدید است یا بیش از چند هفته طول می کشد، ممکن است به دلیل ناهماهنگی بایت باشد.
  • حساسیت دندان: اگر دندان قبل از روکش گذاری پوسیده یا آسیب دیده باشد، ممکن است حساسیت دندان ایجاد شود. این حساسیت می تواند به دلیل قرار گرفتن لبه روکش روی عصب دندان یا بافت نرم لثه ایجاد شود. حساسیت دندان معمولاً با گذشت زمان بهبود می یابد، اما ممکن است لازم باشد از خمیر دندان یا ژل های مخصوص دندان های حساس استفاده کنید.
  • واکنش آلرژیک: در موارد نادر، ممکن است فرد به مواد مورد استفاده در روکش دندان حساسیت داشته باشد. این حساسیت می تواند باعث خارش، قرمزی، تورم، و در موارد شدید، مشکلات تنفسی شود. اگر متوجه علائم واکنش آلرژیک شدید، باید فوراً به دندانپزشک مراجعه کنید تا اقدامات درمانی مثل برداشتن روکش دندان انجام شود.

  • آیا برداشتن روکش دندان درد دارد؟

    درمان خانگی درد دندان بعد از روکش

    • از مسکن های بدون نسخه مانند ایبوپروفن یا استامینوفن استفاده کنید.
    • از کمپرس سرد روی دندان روکش شده استفاده کنید.
    • از جویدن غذاهای سفت یا ترد خودداری کنید.
    • به خوبی از دندان های خود مراقبت کنید و بهداشت دهان و دندان را رعایت کنید.

    برای درمان حساس شدن دندان بعد از تراش چه کار کنیم؟

    حساس شدن دندان بعد از تراش یکی از عوارض شایع این درمان است. این حساسیت می تواند به دلیل قرار گرفتن عصب دندان در معرض هوا یا مواد غذایی سرد، گرم، شیرین، یا اسیدی ایجاد شود.

    اگر حساس شدن دندان شما شدید است یا بیش از چند هفته طول می کشد، باید به دندانپزشک مراجعه کنید. دندانپزشک می تواند درمان های دیگری را برای کاهش حساسیت دندان توصیه کند، مانند: پر کردن یا عصب کشی دندان درصورتی که حساسیت دندان به دلیل آسیب به عصب دندان باشد.


درمان خانگی درد و حساسیت دندان تراش خورده

  • از خمیر دندان یا ژل مخصوص دندان های حساس استفاده کنید. این محصولات حاوی موادی هستند که می توانند به کاهش حساسیت دندان کمک کنند.
  • از مسواک زدن با فشار زیاد خودداری کنید. فشار زیاد مسواک زدن می تواند باعث آسیب بیشتر به دندان و افزایش حساسیت شود.
  • از خوردن غذاهای سرد، گرم، شیرین، یا اسیدی خودداری کنید. این غذاها می توانند باعث تحریک دندان و افزایش حساسیت شوند.
  • از دهانشویه ضد التهاب استفاده کنید. این دهانشویه ها می توانند به کاهش التهاب و درد دندان کمک کنند.
  • از مسکن های بدون نسخه مانند ایبوپروفن یا استامینوفن استفاده کنید.
  • از کمپرس سرد روی دندان روکش شده استفاده کنید.

انجام روکش دندان تنها باید توسط یک دندانپزشک حرفه‌ای انجام شود. ترکیب عدم تخصص و نداشتن تجهیزات مناسب می‌تواند به مشکلات جدی دندانی و بهداشتی منجر شود. بنابراین، اگر نیاز به روکش دندان دارید، برای پیشگیری از مشکلات بعد از روکش دندان بهترین راه این است که با دکتر محمد نیکزاد دندانپزشک متخصص مشورت کنید و برای انجام این کار به او اعتماد کنید.

 

پوست متورم و پف کرده به کمبود پروتئین در سالمندان ربط دارد؟

بله، پوست متورم و پف کرده می‌تواند یکی از نشانه‌های کمبود پروتئین در سالمندان باشد. این به این دلیل است که پروتئین برای ساخت و ترمیم بافت‌ها، از جمله پوست، ضروری است. وقتی بدن به اندازه کافی پروتئین دریافت نمی‌کند، پوست می‌تواند نازک و شکننده شود و در برابر تورم آسیب‌پذیرتر شود.

علاوه بر این، کمبود پروتئین می‌تواند منجر به کاهش توده عضلانی شود. این می‌تواند فشار بیشتری بر سیستم گردش خون وارد کند، که می‌تواند منجر به تجمع مایعات در بافت‌ها شود.

نشانه‌های کمبود پروتئین در سالمندان

  • کاهش وزن و لاغر شدن سالمند
  • کاهش قدرت عضلانی
  • خستگی
  • کند شدن روند بهبودی
  • افزایش خطر ابتلا به عفونت
  • پوکی استخوان
  • کم خونی در سالمندان
منابع خوب پروتئین برای سالمندان

  • گوشت قرمز
  • مرغ
  • ماهی
  • لبنیات
  • تخم مرغ
  • حبوبات
  • آجیل
  • دانه‌ها

سالمندان همچنین باید از غذاهای فرآوری شده و غذاهای سرشار از قند و چربی اجتناب کنند.

چند نکته برای کمک به سالمندان برای دریافت پروتئین کافی

  • غذاهای پروتئینی را در وعده‌های غذایی و میان وعده‌ها بگنجانید.
  • از منابع پروتئین متنوع استفاده کنید.
  • غذاهای پروتئینی را با غذاهای کربوهیدراتی و چربی‌های سالم ترکیب کنید.
  • اگر سالمند شما قادر به خوردن غذاهای جامد نیست، می‌توانید از مکمل‌های پروتئین استفاده کنید.
پیشگیری از کمبود پروتئین در سالمندان
  • یک رژیم غذایی متعادل و کامل داشته باشید که شامل مقدار کافی پروتئین باشد.
  • از ورزش منظم برای حفظ توده عضلانی خود حمایت کنید.
منبع: خانه سالمندان در تهران
 

اگر پیچ ایمپلنت بیفتد چه کنیم؟ دلایل لق شدن ایمپلنت

ایمپلنت نوعی جایگزین دندان است که از یک پیچ (در اکثر موارد از جنس تیتانیوم) ساخته شده و در استخوان فک کاشته می‌شود. سپس به ترتییب ابانتمنت و روکش دندانی بر روی پیچ نصب می‌شوند تا جایگزین دندان از دست رفته شود.

کاشت ایمپلنت از طریق ایجاد یک برش در لثه و و قرار دادن پیچ تیتانیومی که در نقش ریشه‌ی دندان است، در استخوان فک صورت می‌گیرد. شل شدن ایمپلنت دندان زمانی اتفاق می افتد که پیچ فلزی از استخوان فک جدا شود. شل شدن پیچ تیتانیومی ایمپلنت کاشته شده در لثه با اینکه بسیار نادر است اما در مواقعی برای برخی بیمارن اتفاق می‌افتد و نیاز به مداخله سریع دندانپزشک دارد.

علائم و نشانه‌های پیچ ایمپلنت شل شده

درصورتی‌که پیچ ایمپلنت کاشته شده در لثه شل شود، علائم و نشانه‌هایی خواهد داشت که می‌توانید به مشکل پی‌ببرید. برخی از این نشانه‌ها در ادامه آورده شده اند.

دندان مصنوعی شما در جای خود لق می‌زند و شل است.
در محل ایمپلنت احساس درد می‌کنید.
خونریزی از لثه – این اتفاق در محل ایمپلنت می‌افتد.
رنگ محل اطراف ایمپلنت شروع به تغییر می‌کند.

دلایل لق شدن ایمپلنت


عفونت: عفونت می تواند باعث التهاب و تورم استخوان اطراف ایمپلنت شود. این امر می تواند منجر به شل شدن پیچ ایمپلنت شود.

ضربهضربه یا صدمه می تواند باعث شل شدن پیچ ایمپلنت شود.

عدم رعایت بهداشت دهان و دندان: عدم رعایت بهداشت دهان و دندان می تواند باعث تجمع پلاک و جرم در اطراف ایمپلنت شود. این امر می تواند منجر به التهاب و تورم استخوان اطراف ایمپلنت شود و باعث شل شدن پیچ ایمپلنت شود.

استفاده از نیروی بیش از حد: استفاده از نیروی بیش از حد هنگام جویدن یا گاز گرفتن می تواند باعث شل شدن پیچ ایمپلنت شود.

اگر پیچ ایمپلنت بیفتد چه کنیم؟

اگر پیچ ایمپلنت بیفتد، باید در اسرع وقت به دندانپزشک مراجعه کنید. دندانپزشک متخصص ایمپلنت پیچ را مجدداً در جای خود قرار می دهد و ایمپلنت را بررسی می کند تا مطمئن شود که هنوز محکم است.

درمان لق شدن ایمپلنت دندان

اگر متوجه شدید که ایمپلنت شما لق شده است، باید در اسرع وقت به دندانپزشک مراجعه کنید. دندانپزشک ایمپلنت را بررسی می کند و بر اساس علت لق شدن، درمان مناسب را انجام می دهد. در برخی موارد، ممکن است نیاز به جراحی برای برداشتن ایمپلنت و قرار دادن مجدد آن باشد.

آیا بعد از خارج کردن ایمپلنت فورا می‌توان ایمپلنت جدید گذاشت؟

در بیشتر مواقع، دندانپزشک بلافاصله بعد از خارج کردن ایمپلنت لق شده، ایمپلنت جدید را درون استخوان فک قرار می‌دهد. این کار باعث تسریع روند درمان و بهبودی می‌شود. اما گاهی شرایط برای کاشت فوری ایمپلنت دندان محیا نیست، به همین دلیل ایمپلنت جدید بلافاصله بعد از خارج کردن ایمپلنت قبلی نصب نمی‌شود. در این هنگام مدت به فک یا لثه برای نصب مجدد ایمپلنت، فرصت داده می‌شود.


چند نکته برای جلوگیری از لق شدن ایمپلنت


به طور منظم بهداشت دهان و دندان خود را رعایت کنید. دو بار در روز مسواک بزنید و یک بار در روز از نخ دندان استفاده کنید.

از خوردن غذاهای سفت و چسبنده خودداری کنید. این غذاها می توانند باعث شل شدن پیچ ایمپلنت شوند.

به طور منظم به دندانپزشک خود مراجعه کنید. دندانپزشک شما ایمپلنت شما را بررسی می کند و مطمئن می شود که سالم است.


نوشته: دکتر محمد نیکزاد جراح و دندانپزشک متخصص

آیا واریس پا باعث سرگیجه می‌شود؟

به طور مستقیم خیر. واریس پا باعث سرگیجه نمی‌شود. اما در برخی موارد، واریس پا می‌تواند باعث ورم پا شود. ورم پا می‌تواند باعث احساس سنگینی و خستگی در پاها شود. این امر می‌تواند منجر به سرگیجه شود، به خصوص اگر فرد به مدت طولانی بایستد یا راه برود.

واریس پا زمانی رخ می‌دهد که دریچه‌های وریدی ضعیف یا آسیب دیده می‌شوند. این دریچه‌ها به جلوگیری از جریان خون به عقب کمک می‌کنند. هنگامی که دریچه‌ها ضعیف می‌شوند، خون در رگ‌ها جمع می‌شود و باعث تورم می‌شود.

رابطه بین واریس پا و سرگیجه

رابطه بین واریس پا و سرگیجه هنوز به طور کامل درک نشده است. با این حال، برخی از نظریه‌ها وجود دارد که ممکن است توضیح دهد که چگونه این دو بیماری می‌توانند با هم مرتبط باشند.

یکی از نظریه‌ها این است که واریس پا می‌تواند باعث ورم پا شود. ورم پا می‌تواند باعث احساس سنگینی و خستگی در پاها شود. این امر می‌تواند منجر به سرگیجه شود، به خصوص اگر فرد به مدت طولانی بایستد یا راه برود.

نظریه دیگر این است که واریس پا می‌تواند باعث کاهش جریان خون به مغز شود. این امر می‌تواند منجر به سرگیجه شود، به خصوص اگر فرد به مدت طولانی بایستد یا راه برود.

اگر واریس پا دارید و دچار سرگیجه می‌شوید، باید به پزشک مراجعه کنید. پزشک می‌تواند علت سرگیجه شما را تشخیص دهد و درمان مناسب را توصیه کند.


دلایل سرگیجه چیست؟

  • کم آبی بدن
  • افت فشار خون
  • کم خونی
  • مشکلات قلبی
  • مشکلات گوش داخلی
  • میگرن
  • داروها

آیا واریس پا خطرناک است؟

به طور کلی، واریس پا خطرناک نیست. این بیماری معمولاً فقط باعث ناراحتی و درد می‌شود. با این حال، در برخی موارد، واریس پا می‌تواند منجر به عوارض جدی شود.

یکی از عوارض جدی واریس پا، ترومبوز ورید عمقی (DVT) است. DVT زمانی رخ می‌دهد که لخته خون در ورید عمیق تشکیل شود. این لخته می‌تواند به ریه‌ها حرکت کند و باعث آمبولی ریوی شود. آمبولی ریوی یک وضعیت تهدید کننده زندگی است.

واریس پا همچنین می‌تواند باعث زخم‌های پا شود. این زخم‌ها ممکن است درمان نشوند و منجر به عفونت شوند.

اگر واریس پا دارید، مهم است که به پزشک متخصص واریس مراجعه کنید تا از عوارض جدی جلوگیری کنید. پزشک می‌تواند خطر ابتلا به عوارض را ارزیابی کند و درمان مناسب را توصیه کند.

راه‌های کاهش خطر عوارض واریس پا

  • به طور منظم ورزش کنید.
  • از ایستادن طولانی مدت خودداری کنید.
  • پاهای خود را بالا نگه دارید تا از تورم جلوگیری کنید.
  • از پوشیدن کفش‌های پاشنه بلند خودداری کنید.
  • از کمپرس سرد یا گرم برای کمک به کاهش تورم استفاده کنید.
  • از جوراب‌های کشی یا کفش‌های طبی استفاده کنید.

اگر واریس پا دارید و علائم زیر را تجربه می‌کنید، باید فوراً به پزشک مراجعه کنید:

  • درد شدید در پا
  • تورم شدید در پا
  • تغییر رنگ پوست در اطراف رگ‌های واریسی
  • گرمای موضعی در اطراف رگ‌های واریسی
  • قرمزی در اطراف رگ‌های واریسی
  • مشکل در راه رفتن یا ایستادن

روشهای جدید و موثر درمان واریس پا

واریس پا یک بیماری شایع است که در آن رگ‌های خونی در پاها بزرگ، متورم و پیچ خورده می‌شوند. این بیماری می‌تواند باعث درد، خارش، تورم و احساس سنگینی در پاها شود. در موارد شدید، واریس پا می‌تواند منجر به عوارض جدی‌تری مانند زخم‌های پا شود.

روش‌های درمانی مختلفی برای واریس پا وجود دارد. روش‌های درمانی سنتی شامل جراحی، اسکلروتراپی و لیزر واریس پا است. در سال‌های اخیر، روش‌های درمانی جدید و موثرتری برای واریس پا ابداع شده است.

روش‌های درمانی جدید واریس پا

  • درمان با امواج رادیویی (Radiofrequency ablation): در این روش، از امواج رادیویی برای گرم کردن و از بین بردن رگ‌های واریسی استفاده می‌شود. این روش نسبت به جراحی تهاجم کمتری دارد و دوره بهبودی کوتاه‌تری دارد.
  • درمان با لیزر endovascular (EVLA): در این روش، از یک لیزر کوچک برای مسدود کردن رگ‌های واریسی استفاده می‌شود. این روش نیز نسبت به جراحی تهاجم کمتری دارد و دوره بهبودی کوتاه‌تری دارد.
  • درمان با چسب زیست تخریب پذیر (Endovenous adhesive therapy): در این روش، از یک چسب زیست تخریب پذیر برای مسدود کردن رگ‌های واریسی استفاده می‌شود. این روش نیز نسبت به جراحی تهاجم کمتری دارد و دوره بهبودی کوتاه‌تری دارد.

مزیت‌های روش‌های درمانی جدید واریس پا

  • تهاجم کمتر: این روش‌ها نسبت به جراحی تهاجم کمتری دارند و بنابراین خطر عوارض جانبی را کاهش می‌دهند.
  • دوره بهبودی کوتاه‌تر: این روش‌ها دوره بهبودی کوتاه‌تری دارند و بنابراین بیمار می‌تواند سریع‌تر به فعالیت‌های عادی خود بازگردد.
  • هزینه کمتر: این روش‌ها نسبت به جراحی هزینه کمتری دارند.

معایب روش‌های درمانی جدید واریس پا

  • محدودیت در اندازه رگ: این روش‌ها برای رگ‌های واریسی با قطر کوچک مناسب هستند.
  • عدم موثر بودن در همه موارد: این روش‌ها در همه موارد موثر نیستند و ممکن است نیاز به درمان‌های مکمل باشد.

انتخاب روش درمانی مناسب واریس پا به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله:

  • اندازه و محل رگ‌های واریسی
  • میزان ناراحتی بیمار
  • سابقه پزشکی بیمار
  • هزینه درمان

پزشک متخصص واریس می‌تواند با توجه به شرایط بیمار، بهترین روش درمانی را انتخاب کند.

آیا دندان کامپوزیت شده را می‌توان بلیچینگ کرد؟

خیر، دندان کامپوزیت شده را نمی‌توان بلیچینگ کرد. بلیچینگ یک روش درمانی است که با استفاده از مواد سفید کننده، رنگ دندان‌ها را روشن می‌کند. این روش بر روی دندان‌های طبیعی تأثیر می‌گذارد و بر روی مواد ترمیمی مانند کامپوزیت، ونیر و روکش تأثیری ندارد.

در روش بلیچینگ برای سفید کردن دندان‌ها، مواد سفید کننده به داخل دندان نفوذ کرده و رنگدانه‌های موجود در دندان را از بین می‌برند. این مواد نمی‌توانند به داخل مواد ترمیمی نفوذ کنند و بنابراین نمی‌توانند رنگ این مواد را تغییر دهند.

در صورتی که دندان‌های کامپوزیت شده شما دچار تغییر رنگ شده‌اند، می‌توانید از روش‌های دیگری مانند پالیش کردن یا تعویض کامپوزیت برای تغییر رنگ آنها استفاده کنید.

علت زرد شدن بین کامپوزیت دندان‌ها

عوامل مختلفی می‌توانند باعث زرد شدن بین کامپوزیت دندان‌ها شوند. از جمله این عوامل می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • مواد غذایی و نوشیدنی‌های رنگی: مصرف مواد غذایی و نوشیدنی‌های رنگی مانند چای، قهوه، نوشابه و ادویه‌جات، می‌تواند باعث جذب رنگدانه‌های این مواد به کامپوزیت دندان‌ها شود.
  • دود سیگار: دود سیگار حاوی مواد شیمیایی مضری است که می‌توانند باعث تغییر رنگ کامپوزیت دندان‌ها شوند.
  • تغییرات هورمونی: تغییرات هورمونی در دوران بارداری، یائسگی و یا مصرف برخی داروها، می‌توانند باعث تغییر رنگ دندان‌ها، از جمله کامپوزیت دندان‌ها شوند.
  • عوامل داخلی: برخی از عوامل داخلی مانند نوع و کیفیت مواد کامپوزیت، نیز می‌توانند باعث تغییر رنگ این مواد شوند.

پالیش کردن

پالیش دندان کامپوزیت شده یکی از ساده‌ترین و کم‌هزینه‌ترین روش‌های تغییر رنگ کامپوزیت است. در این روش، دندانپزشک با استفاده از ابزارهای مخصوص، لایه‌ای از سطح کامپوزیت را برداشته و رنگ آن را به حالت اولیه بازمی‌گرداند.

تعویض کامپوزیت

در صورتی که تغییر رنگ کامپوزیت دندان‌ها شدید باشد، ممکن است نیاز به تعویض کامل کامپوزیت‌ها باشد. این روش هزینه‌برترین روش برای تغییر رنگ کامپوزیت است.

پیشگیری از تغییر رنگ کامپوزیت دندان‌ها

  • از مصرف مواد غذایی و نوشیدنی‌های رنگی به طور مداوم خودداری کنید.
  • از سیگار کشیدن خودداری کنید.
  • حداقل دو بار در روز دندان‌های خود را مسواک بزنید و از نخ دندان استفاده کنید.
  • سالی یک بار برای معاینه و جرم‌گیری دندان‌ها به دندانپزشک مراجعه کنید.

دکتر محمد نیک زاد، جراح دندانپزشک، دوران تحصیل خود را سال ۱۳۶۶ در دانشگاه تهران شروع کرده و سال ۱۳۷۲ با رتبه‌ی برتر از دانشگاه تهران فارغ التحصیل شده است. وی از سال ۱۳۷۲ فعالیت خود در زمینه دندانپزشکی را شروع کرده و با ۲۰ سال تجربه در حوزه ایمپلنت و زیبایی دندان و در حال حاضر یکی از بهترین دندان‌پزشکان سطح کشور شناخته می‌شوند.

روش درمان واریس پا با لیزر

درمان واریس پا با لیزر یکی از روش‌های جدید و کم‌تهاجمی درمان این بیماری است. در این روش، از یک لیزر خاص برای بسته شدن رگ‌های واریس استفاده می‌شود. لیزر با ایجاد گرما، رگ‌های واریس را از بین می‌برد و خون را به سمت رگ‌های سالم هدایت می‌کند.

درمان واریس پا با لیزر به صورت سرپایی و با بی‌حسی موضعی انجام می‌شود. بیمار پس از انجام این روش می‌تواند به خانه برگردد و به فعالیت‌های روزمره خود ادامه دهد.

مراحل درمان واریس پا با لیزر

  1. بی‌حسی موضعی

ابتدا ناحیه مورد نظر با بی‌حسی موضعی بی‌حس می‌شود.

  1. وارد کردن فیبر لیزر

با استفاده از یک سوزن نازک، فیبر لیزر وارد رگ واریس می‌شود.

  1. تابش لیزر

لیزر با ایجاد گرما، رگ واریس را از بین می‌برد.

  1. خارج کردن فیبر لیزر

پس از بسته شدن رگ واریس، فیبر لیزر خارج می‌شود.

لیزر سطحی چیست؟

برای درمان مویرگ‌های عنکبوتی از لیزر سطحی استفاده می‌شود. انرژی لیزر از طریق تماس مستقیم با سطح پوست عمل کرده و منجر به التهاب و جمع‌شدن رگ می‌شود. به گفته‌ای لیزر سطحی مشابه اسکلروتراپی عمل می‌کند. برای درمان مویرگ‌های عنکبوتی سطح پوست، صورت، بدن و پاها می‌توان از لیزر متناسب با رنگ پوست بهره گرفت.

عوارض جانبی درمان واریس پا با لیزر

عوارض جانبی درمان واریس پا با لیزر معمولاً خفیف و کوتاه‌مدت هستند. از جمله عوارض جانبی این روش می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • کبودی و تورم در ناحیه درمان
  • درد و سوزش در ناحیه درمان
  • تغییر رنگ پوست در ناحیه درمان

مراقبت بعد از لیزر واریس پا

  • پس از درمان واریس پا با لیزر، لازم است بیمار، هر روز زمانی را به پیاده‌روی اختصاص دهد. پیاده‌روی بهبودی کامل را تسریع می‌کند. بهتر است فرد ۳ تا ۴ بار در روز و هر بار ۲۰ دقیقه پیاده‌روی کند.
  • هفتۀ اول پس از درمان با روش EVLT، آب و مایعات بیشتری باید نوشیده شود.
  • آنتی‌بیوتیک تجویزشده باید طبق دستور مصرف شود.
  • دربارۀ پانسمان، جوراب طبی واریس و بانداژ، دستوراتی متناسب با کار انجام‌شده به فرد داده خواهد شد.
  • معمولاً برای ۲ تا ۴ هفته بعد از درمان، به پوشیدن جوراب واریس نیاز است. نحوۀ پوشیدن جوراب واریس قدری مشکل است.
  • اگر در روزهای نخست پس از درمان، بیمار عازم سفر است، توصیه می‌شود در طول سفر تحرک مناسب داشته باشد. اگر امکان پیاده‌روی وجود دارد، حتماً انجام شود و در غیر این صورت انجام ورزش‌های سفر ضروری است.
  • برای مدت یکی دو هفته، بهتر است بیمار با آب خیلی گرم استحمام نکند. مطلوب است آب، درجه حرارت ملایم‌تری داشته باشد.
  • برای شروع ورزش سنگین بین ۵ تا ۷ روز زمان لازم است و بعدازاین مدت فرد می‌تواند ورزش خود را شروع کند.

آیا درمان واریس با لیزر روش سالمی است؟

لیزر واریس پا مانند رادیو فرکوونسی در مقایسه با سایر روش‌ها سالم و مؤثر است. نتیجه‌بخشی این روش برای درمان واریس بالای ۹۷ درصد است و در صورت انجام صحیح توسط پزشک باتجربه بدون عارضه بوده و زیانی به بدن نمی‌رساند.


یکی از مراکز مجهز به تجهیزات لیزر درون‌رگی و روش رادیوفرکوونسی کلینیک درمان واریس دکتر اقدسی است.




علت و علائم پنومونی در سالمندان را بدانید!

پنومونی نوعی عفونت ریوی است که همه گروه‌های سنی را تهدید می‌کند. اما سالمندان به دلیل ضعف سیستم ایمنی در معرض عوارض جدی‌تری هستند. این بیماری می‌تواند ویروسی یا باکتریایی باشد و از طرق مختلفی انتقال پیدا کند و چیزی که باید بدانید آن است که پنومونی در سالمندان علائم متفاوتی دارد که مانند ویروس آنفلونزا یا کرونا است و در سالمندان باید به سرعت تشخیص داده شود و تحت مراقبت پزشکی قرارگیرند.

علت ابتلا به بیماری پنومونی در سالمندان

همانطور که پیشتر گفتیم سالمندان گروه سنی حساس‌تری نسبت به بیماری پنومونی هستند. بنابراین باید توجه داشت که از قرارگیری در محیط‌هایی که ریسک ابتلا به ذات الریه را بالا می‌برد یا انجام رفتارهای پرخطر جلوگیری کنند. در ادامه سه علت اصلی ابتلا به بیماری پنومونی در سالمندان را بیان می‌کنیم.

  1. مبتلا شدن از طریق ارتباط با فرد مبتلای دیگر 
  2. ابتلا به پنومونی از طریق بستری شدن طولانی مدت در بیمارستان یا مراکز بهداشتی 
  3. ورود مواد غیر طبیعی مانند غذا، بزاق دهان یا استفراغ به ریه. این مورد بیشتر در سالمندان دارای اختلالات بلع شایع است.
البته موارد دیگری نیز باعث ابتلا به پنومونی در سالمندان می‎‌شود که به صورت خلاصه عبارتند از:

  • سیگار کشیدن
  • سابقه سکته قلبی
  • زوال عقل و ابتلا به آلزایمر در افراد مسن
  • صرع
  • پارکینسون
  • سابقه بیماری تنفسی
  • دیابت
  • بیماری‌های کبدی

علائم ابتلا به بیماری پنومونی در سالمندان چیست؟

به طور معمول علائم ابتلا به ذات الریه عبارتند از سرفه خشک یا خلط دار، تب و لرز، نفس تنگی و درد قفسه سینه و خستگی. اما بیشتر اوقات این علائم در بیماران سالمندان ظریف‌تر است و تشخیص آن دشوارتر است. این تاخیر در تشخیص بیماری پنومونی در سالمندان متعاقبا درمان را نیز به تاخیر می‌اندازد و باعث سخت‌تر شدن روند درمان می‌شود. بنابراین بهتر است علائمی که سالمندان در صورت ابتلا به بیماری پنومونی تجربه می‌کنند را بهتر بشناسید. در ادامه این علائم را به صورت موردی بیان کرده‌ایم.

  • احساس ضعف و سرگیجه 
  • کاهش غیر طبیعی دمای بدن
  • هذیان گویی
  • ضعف بدنی
  • بی اختیاری ادرار
  • کاهش اشتها

روند بهبود پنومونی در سالمندان و درمان قطعی پنومونی در سالمندان چگونه است؟

بسیاری از افرادی که سالمندی در نزدیکی خود دارند که با بیماری پنومونی دست و پنجه نرم می‌کند، به دنبال راهی برای درمان قطعی بیماری سالمند خود هستند. در این خصوص تشخیص زود هنگام بیماری و قرار گرفتن تحت مراقبت‌های پزشکی و درمانی کمک شایانی به درمان قطعی سالمندان مبتلا به پنومونی می‌کند. اما در ادامه نیز مواردی را در مورد طول دوره درمان پنومونی در سالمندان بیان می‌کنیم.

اگر سالمند شما به پنومونی یا ذات الریه باکتریایی مبتلا شده باشد، به احتمال خیلی زیاد آنتی بیوتیک برای او تجویز می‌شود. این آنتی بیوتیک می‌تواند به صورت خوراکی یا تزریقی باشد.

اما اگر  سالمند با ذات الریه ویروسی دست و پنجه نرم کند، درمان او بیشتر بر پایه مراقبت‌های حمایتی و کاهش علائم پیش می‌رود.

طول درمان بیماری ذات الریه یا پنومونی در سالمندان چقدر است؟

از آنجا که هرگونه بیماری برای فرد مبتلا و نزدیکان او نگران کننده است و خستگی روحی و روانی و همچنین فیزیکی به همراه دارد ممکن است بخواهید بدانید که طول درمان بیماری ذات الریه در سالمندان چقدر است؟

مطالعات نشان داده درمان پنومونی در سالمندان بین 6 تا 12 هفته طول میکشد. مواردی که در طی این 6 هفته باید در طی روند درمان مشاهده کنید به صورت زیر است:

  • برطرف شدن تب در طی هفته اول 
  • در هفته چهارم درد قفسه سینه کمتر می‌شود و سرفه‌های خلط دار نیز کاهش پیدا می‌کند.
  • در هفته ششم تنفس بیمار راحت تر می‌شود.
  • بعد از سه ماه بیشتر علائم از بین رفته و فرد مبتلا ممکن است فقط احساس خستگی کند.
  • بعد از 6 ماه تمام علائم از بین رفته و فرد احساس بهبودی می‌کند.

 

 در پیش گرفتن یک سبک زندگی سالم می‌تواند در پیشگیری از ابتلا به پنومونی در سالمندان موثر باشد. همچنین خانه سالمندان نیز خدمات مناسبی جهت مراقبات پیش‌گیری و درمان این بیماری ارائه می‌دهد.